انتهاي عاشقي

امن ترین پناه برای زندگی

پناه بعضیا آسمونه ، پناه بعضیا جاده اس ، پناه بعضیا دریاس ، ….. دنیای بعضیا یه چشمه اس ، دلای بعضیا یه دریاس ، یه دریا مهربونی ، یه دریا عشق ،….ولی پناه این همه مهربونی کجاست؟ اصلا پناه یعنی چی؟
مگه همه پناه دارن؟ یعنی همه یه جایی رو دارن که وقت بی کسیا و دل تنگیاشون بهش پناه ببرن ؟….. همه رو نمی دونم !…. یعنی ؛ آخه راجه به خیلیا خیلی چیزا رو نمی دونم ! ولی این و می دونم هرکسی دوست داره یه جای امن و آروم داشته باشه ، و هرکسی این جای امن و آروم رو یه جور تعبیر می کنه ،…. من بهش میگم پناه ……

راستی پناه تو کجاست؟ خونه ی یه مهربون ؟ آغوش گرم یه آشنا ؟ صدای قلب یه دوست ؟ یا یه تپش پر از اضطراب ؟
شایدم آسمون یا ماه ….. شایدم فرشته ها …. آخه می دونی اونا آسمونی ان ، دوست داشتنی ان ، مهربونن ….. قلباشون شفافه ،…. دنیاشون بلوریه …. بلور دلاشون زیر نور ماه می درخشه … راستی پناه تو کجاست ؟
پناه تو این دنیاست ؟ یا آسمونش؟ شایدم جاده ها …. آخه نمی دونی راه رفتن تو یه جاده ی شلوغ چقدر آرومه ….. اینکه اگه احساس کنی یه جایی تو این دنیا آرامش داره ،….. حتی اگه اون پناه یه جای پر سر و صدا باشه ،
وقتی تو اون جایی و ازش آرامش می گیری ، آرومه ….. اگه دریا پناه کسی باشه ، حتی وقتی هم طوفانیه ، هر موجش یه دنیا لذته …. ولی تا حالا به یه پناه همیشگی فکر کردی ؟ تا حالا به این فکر کردی که هر جایی که میشه پناهت ،…. تا یه مدتی پناه مهربونی می مونه …. و کم کم از آرامشی که کنارش داری ، کم میشه ….. تا حالا فکر کردی اوج آرامش کجاست ؟
چرا پناه تو اون اوج نباشه ؟ اگه اوج آرامش دنیا پناهت باشه ، تا همیشه یکی هست که مهربونه ، ….. یکی هست که دوستت داره ، ….. یکی هست که او ج مهربونیاشو برا تو گذاشته ،….. یکی که همیشه به فکرته ….. یکی که هیچوقت ازت خسته نمیشه …. یکی که هیچوقت ازش خسته نمیشی … اون پناه یه مهربونه …. یه مهربون با یه خونه گرم و آشنا ،
توی خونه اش یه دریا داره به وسعت دل همه عاشقا …. آسمون خونه اش یه ماه مهربون داره … جاده نداره ، جون اینجا مقصده . دیگه نیازی نیست راه بری و بازهم بری تا به یه پناه برسی …. تو حیاط خونه اش یه نردبون داره که میرسه به آسمون …. بالای اون نردبون یه آسمون ستاره اس …. شاید اونجا ، همون بالاها …. یه اوجه … اوج یه آرامش …. می دونی ، آسمون عرش خداست…. و می دونی بهترین پناه کجاست ؟ خونه ی اون مهربون ….. آخه اون ، آسمونیه ….! و آنوقت خوب می فهمی پناه دنیا کجاست؟ چرا که ؛ رسیدن به خدا یعنی اوج آرامش .